វមួកនិយាយព្រះយេស៊ូវអំពីសាសនា
វខ្ញុំត្រូវតែមានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ។ ហើយវាមិនដំណើរការទេប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានបង្ខំឱ្យធ្វើរឿងជាក់លាក់។ ហើយនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នា សាសនាគឺជាការដែលអ្នកមានពិធីមួយចំនួនដែលអ្នកគួរតែធ្វើ។
ហើយវាមិនធ្វើឱ្យវាឥតគិតថ្លៃទេ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឲ្យយើងនូវឆន្ទៈសេរី ជាលក្ខណៈរបស់យើងផ្ទាល់។ គាត់ចង់បានទំនាក់ទំនងបុគ្គលជាមួយអ្នក។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលមិនមានគំរូរបៀបអធិស្ឋាន។ ព្រះវរបិតារបស់យើងគង់នៅទីនោះ ពេលដែលពាក្យសម្ដីមិនអាចបំភ្លេចបាន។ វាសំខាន់តែអ្វីដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៉ុណ្ណោះ។ ទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយព្រះ។ ហើយទាំងអស់, ជាមូលដ្ឋាន, នៅលើមូលដ្ឋានស្ម័គ្រចិត្ត។ អ្នកមិនចាំបាច់អធិស្ឋានទេ។ ប៉ុន្តែ អ្នកនឹងធ្វើដោយខ្លួនអ្នកឯង ពេលអ្នកចាប់ផ្ដើមទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងព្រះ។ អ្នកមិនចាំបាច់ទៅសហគមន៍ ឬព្រះវិហាររបស់អ្នកទេ។ ប៉ុន្តែនោះជាការល្អសម្រាប់ព្រលឹង ពីព្រោះកន្លែងដែល 2 ឬ 3 ប្រមូលផ្តុំនោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺនៅក្នុងចំណោមពួកគេ។
វការព្រមានរបស់អាចារ្យ
38 ទ្រង់ក៏បង្រៀនគេ ហើយមានបន្ទូលទៅគេថា ៖ ចូរប្រយ័ត្ននឹងពួកអាចារ្យ ដែលចូលចិត្តស្លៀកពាក់វែង ហើយទទួលស្វាគមន៍នៅផ្សារ
៣៩ ហើយចូលចិត្តអង្គុយលើកំពូលក្នុងសាលាប្រជុំ និងនៅតុអាហារ;
៤០ គេលេបត្របាក់ផ្ទះស្ត្រីមេម៉ាយ ហើយធ្វើការអធិស្ឋានយ៉ាងយូរ។ ពួកគេនឹងទទួលបានការវិនិច្ឆ័យដ៏តឹងរ៉ឹង។
សត្វមេម៉ាយ
41 ព្រះយេស៊ូគង់នៅទល់មុខរតនាគារ ហើយមើលមនុស្សដែលដាក់ប្រាក់ក្នុងឃ្លាំង។ ហើយអ្នកមានជាច្រើនដាក់ចូលច្រើន។
42 ស្ត្រីមេម៉ាយក្រីក្រម្នាក់បានមកដាក់កណ្ដុរពីរ។ រួមគ្នាដែលបង្កើតកាក់។
43 ទ្រង់ត្រាស់ហៅពួកសិស្សមក ហើយមានបន្ទូលទៅពួកគេថាៈ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាតាមពិតថា ស្ត្រីមេម៉ាយក្រីក្រនេះបានដាក់ចូលក្នុងឃ្លាំងច្រើនជាងអ្នកដែលបានដាក់អ្វីទាំងអស់។
44ដ្បិតពួកគេទាំងអស់គ្នាបានសន្សំប្រាក់តិចតួចនៃបរិបូររបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែនាងចេញពីភាពក្រីក្ររបស់នាង នាងបានយកទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងអស់របស់នាង អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលនាងត្រូវរស់នៅ។
ជីឧទាហរណ៍ ពួកអាចារ្យ និងពួកផារីស៊ី
1 បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ប្រជាជន និងសិស្សរបស់ព្រះអង្គ 2 ហើយមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ពួកអាចារ្យ និងពួកខាងគណៈផារីស៊ី កំពុងអង្គុយលើបល្ល័ង្ករបស់លោកម៉ូសេ។ 3 អ្វីក៏ដោយដែលគេនិយាយទៅកាន់អ្នក ចូរធ្វើ ហើយរក្សា ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវប្រព្រឹត្តតាមអំពើរបស់គេឡើយ។ ព្រោះគេនិយាយ តែកុំធ្វើ។ 4 ពួកគេចងបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ និងមិនអាចទ្រាំទ្របាន ហើយដាក់លើស្មាមនុស្ស។ ប៉ុន្តែពួកគេខ្លួនឯងមិនចង់លើកម្រាមដៃសម្រាប់វាទេ។ 5 ប៉ុន្តែគេធ្វើការទាំងអស់របស់ខ្លួន ដើម្បីឲ្យគេឃើញមនុស្ស។ ពួកគេពង្រីករូបរាងកាយរបស់ពួកគេ និងពង្រីករំយោលនៅលើសម្លៀកបំពាក់របស់ពួកគេ។ 6 គេចូលចិត្តអង្គុយនៅលើកំពូលក្នុងពិធីជប់លៀង និងក្នុងសាលាប្រជុំ ៧ ហើយចូលចិត្តទទួលស្វាគមន៍នៅផ្សារ ហើយគេហៅថា Rabbi។ ៨ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នានឹងមិនត្រូវហៅថាជារ៉ាប៊ីឡើយ សម្រាប់ម្នាក់គឺជាម្ចាស់របស់អ្នក; ប៉ុន្តែ អ្នកទាំងអស់គ្នាជាបងប្អូន។ ៩ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងមិនហៅនរណាថាឪពុករបស់អ្នកនៅលើផែនដីនេះឡើយ។ ដ្បិតមានអង្គតែមួយជាព្រះវរបិតារបស់អ្នករាល់គ្នា ទ្រង់ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌។ ១០ហើយអ្នកនឹងមិនត្រូវហៅថាជាគ្រូឡើយ; សម្រាប់ម្នាក់គឺជាគ្រូរបស់អ្នក: ព្រះគ្រីស្ទ។ ១១ អ្នកធំជាងគេក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់អ្នក។ ១២ អ្នកណាលើកតម្កើងខ្លួន អ្នកនោះនឹងត្រូវបន្ទាបខ្លួន។ ហើយអ្នកណាបន្ទាបខ្លួន នឹងត្រូវលើកតម្កើង។ ១៣-១៤ ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ីអើយ ពួកអ្នកមានពុត ដែលបានបិទនគរស្ថានសួគ៌ពីមនុស្សអើយ! អ្នកមិនចូលទេ ហើយអ្នកក៏មិនឲ្យអ្នកដែលចង់ចូលដែរ។ ១៥ ពួកអាចារ្យ និងពួកផារីស៊ី ជាពួកពុតត្បុតអើយ អ្នកដើរឆ្លងកាត់សមុទ្រ និងដីគោក ដើម្បីឈ្នះអ្នកកាន់សាសនា។ ហើយនៅពេលដែលគាត់មាន អ្នកធ្វើឱ្យគាត់ក្លាយជាកូននរកពីរដងដូចអ្នកដែរ។ 16 វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា មេដឹកនាំខ្វាក់អើយ ដែលនិយាយថា បើអ្នកណាស្បថនឹងព្រះវិហារ នោះមិនត្រឹមត្រូវទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើអ្នកណាស្បថនឹងមាសរបស់ព្រះវិហារ អ្នកនោះត្រូវចង។ ១៧ អ្នកល្ងង់ និងខ្វាក់! តើមួយណាធំជាង៖ មាស ឬ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលញែកមាស? ១៨ហើយប្រសិនបើអ្នកណាស្បថនឹងអាសនៈ នោះមិនត្រឹមត្រូវទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើអ្នកណាស្បថនឹងតង្វាយដែលមាននៅលើវា អ្នកនោះនឹងត្រូវចង។ ១៩ អ្នកខ្វាក់អើយ! តើមួយណាធំជាង៖ យញ្ញបូជា ឬអាសនៈដែលញែកគ្រឿងបូជា? 20 ដូច្នេះ អ្នកណាដែលស្បថនឹងអាសនៈ អ្នកនោះស្បថនឹងអាសនៈ និងអ្វីៗទាំងអស់ដែលនៅលើអាសនៈ។ ២១ ហើយអ្នកណាដែលស្បថនឹងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ក៏ស្បថដោយវា និងដោយអ្នកណាដែលនៅក្នុងនោះ។ ២២ ហើយអ្នកណាដែលស្បថនឹងស្ថានសួគ៌ក៏ស្បថនឹងបល្ល័ង្ករបស់ព្រះ និងដោយអ្នកដែលគង់លើបល្ល័ង្កនោះ។ ២៣ ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី ជាមនុស្សមានពុតអើយ ដែលអ្នករាល់គ្នាបានយកជីអង្កាម ជីអង្កាម និងជីអង្កាមមួយភាគក្នុងដប់ ហើយធ្វេសប្រហែសដល់រឿងសំខាន់បំផុតក្នុងក្រិត្យវិន័យ គឺយុត្តិធម៌ សេចក្ដីមេត្តាករុណា និងសេចក្ដីជំនឿ! ប៉ុន្តែគេគួរធ្វើបែបនេះ ហើយកុំទុកវាចោល។ ២៤ អ្នកនាំផ្លូវខ្វាក់ដែលដេញសត្វកន្លាត តែលេបសត្វអូដ្ឋទៅ! 25 វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី ជាមនុស្សមានពុត ដែលសម្អាតពែងនិងចាននៅខាងក្រៅ ប៉ុន្តែខាងក្នុងពោរពេញទៅដោយការលួចប្លន់ និងការលោភលន់! 26 អ្នកខាងផារិស៊ីខ្វាក់អើយ ចូរសម្អាតពែងខាងក្នុងជាមុនសិន ដើម្បីឲ្យខាងក្រៅបានស្អាតផងដែរ។ 27 វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ពួកអាចារ្យ និងពួកផារីស៊ី ជាមនុស្សមានពុត ដែលប្រៀបដូចជាផ្នូរដែលលាងដោយពណ៌ស ដែលមើលទៅខាងក្រៅស្អាត ប៉ុន្តែពោរពេញទៅដោយឆ្អឹងដែលស្លាប់ ហើយមានភាពកខ្វក់នៅខាងក្នុង! 28 អ្នករាល់គ្នាក៏ដូចគ្នាដែរ ពីខាងក្រៅអ្នករាល់គ្នាជាមនុស្សសុចរិត ប៉ុន្តែនៅខាងក្នុងវិញ អ្នកពោរពេញទៅដោយពុតត្បុត ហើយប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងច្បាប់។ 29 វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី ជាមនុស្សមានពុត ដែលសង់ផ្នូរសម្រាប់ពួកហោរា ហើយតុបតែងផ្នូរនៃមនុស្សសុចរិត 30 ហើយនិយាយថា បើយើងបានរស់នៅក្នុងជំនាន់នៃបុព្វបុរសរបស់យើង នោះយើងមិនគួរមានទោសដោយឈាមពួកគេឡើយ របស់ហោរា! ៣១ ដោយការធ្វើដូច្នេះ អ្នកធ្វើជាបន្ទាល់ថា អ្នកជាកូនរបស់អ្នកដែលបានសម្លាប់ព្យាការី។ 32 អ្នកក៏បានបំពេញទំហំនៃបុព្វបុរសរបស់អ្នកដែរ! 33 ពស់វែកអើយ! តើអ្នកនឹងរួចផុតពីសេចក្តីអាក្រក់ដ៏អាក្រក់ដោយរបៀបណា? ៣៤ហេតុដូច្នោះហើយ មើលចុះ យើងកំពុងចាត់ព្យាការី និងអ្នកប្រាជ្ញ និងអាចារ្យមកឯអ្នក អ្នកនឹងសម្លាប់គេឆ្កាង ហើយខ្លះទៀតនឹងវាយក្នុងសាលាប្រជុំរបស់អ្នក ហើយបៀតបៀនពីទីក្រុងមួយទៅទីក្រុង 35 ដើម្បីឲ្យឈាមសុចរិតទាំងអស់ដែលស្រក់នៅលើផែនដី គឺឈាមរបស់អេបិលដ៏សុចរិតមកលើអ្នក ចំពោះឈាមរបស់សាការី ជាកូនរបស់បេរេគា ដែលអ្នកបានសម្លាប់នៅចន្លោះព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងអាសនៈ។ ៣៦ ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា អ្វីៗទាំងអស់នឹងកើតមានដល់មនុស្សជំនាន់នេះ។
ការទួញសោកចំពោះក្រុងយេរូសាឡិម
៣៧ ក្រុងយេរូសាឡិម ក្រុងយេរូសាឡឹមអើយ អ្នកដែលសម្លាប់ព្យាការី ហើយគប់ដុំថ្មអស់អ្នកដែលបានចាត់មករកអ្នក! តើខ្ញុំចង់ប្រមូលកូនរបស់អ្នកជាមួយគ្នាញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា នៅពេលដែលមេមាន់ប្រមូលកូនមាន់នៅក្រោមស្លាបរបស់នាង។ ហើយអ្នកមិនចង់ទេ! ៣៨ មើល ចុះ «ផ្ទះរបស់អ្នកនឹងត្រូវទុកឲ្យអ្នក» (យេរេមា ២២:៥; ទំនុកតម្កើង ៦៩:២៦)។ ៣៩ត្បិតខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ចាប់ពីពេលនេះតទៅ អ្នកនឹងមិនឃើញខ្ញុំទេ រហូតដល់អ្នកនិយាយថា មានពរហើយអ្នកណាដែលមកក្នុងព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់!
ឃចុងបញ្ចប់នៃប្រាសាទ
1 កាលព្រះអង្គយាងចេញពីព្រះវិហារមក មានសិស្សម្នាក់ទូលព្រះអង្គថា៖ «លោកគ្រូ មើលឃើញថ្ម និងអគារអ្វី! ២ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកឃើញអគារដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះទេ? នៅទីនេះមិនមានថ្មមួយនឹងនៅលើកំពូលនៃមួយទៀតដែលមិនត្រូវបានបំបែក។